«بدرود نارنجی من»، داستان زنانی را روایت می‌کند که در جستجوی هویت خویش، به سرزمین‌های دور سفر می‌کنند. این سفر نه‌تنها جغرافیایی است، بلکه سفری درونی نیز هست؛ سفری برای یافتن پاسخ به این پرسش که «من کیستم؟» و «جایگاهم در این جهان کجاست؟»

در دنیای کنونی که مرزها در حال محو شدن هستند و مهاجرت به امری عادی تبدیل شده است. این رمان، با پرداختن به موضوعاتی چون هویت، مهاجرت، تنهایی و جستجوی معنا، به ما یادآور می‌شود که هویت ما چیزی فراتر از یک مکان جغرافیایی است. 

درباره‌ی نویسنده:

ایواکی کی در اوساکا متولد شد. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، برای تحصیل زبان انگلیسی به استرالیا رفت و درنهایت ماندگار شد و به‌عنوان معلم زبان ژاپنی، کارمند اداری و مترجم کار کرد. این کشور اکنون بیست سال است که خانۀ اوست. رمان اولش با عنوان «بدرود نارنجی من» برندۀ جایزۀ دازای اسامه  و جایزه اُوئه کنزابورو  شد.

درباره‌ی مترجم:

آرزو ابره‌دری، علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی و ادبی و آموزشی خویش، به‌عنوان مترجم نیز شناخته شده است. او آثار متعددی را از زبان‌های خارجی به فارسی ترجمه کرده است. یکی از آثار معروفی که او ترجمه کرده، کتاب "مقاومت ذهنی" اثر نویسنده مشهور مک هیل می باشد.
او در زمینه‌های مختلف ترجمه، از جمله متون ادبی، فرهنگی و مدیریتی فعالیت داشته و تلاش کرده است تا متون معاصر و کلاسیک را به زبان فارسی منتقل کند.

از جمله آثار ایشان: اژدهایی به نام سم، مقاومت ذهنی، بیهوده کار نکن خودت را مدیریت کن می باشد.

گزیده‌ای از کتاب:

تاکنون فقط یک‌سوم کتاب را مطالعه کرده‌ام و روزالین که اهل کتاب خواندن است با زیرکی در کلاس، متوجه نوک تیز کتاب که از کیفم بیرون زده بود شد. هنگامی‌که باهم دراین‌باره بحث می‌کردیم، من معتقد بودم که همیشه تبعیض وجود دارد و با دنیایی کاملاً ناعادلانه روبه‌رو هستیم. روزالین مانند یک معلم فهمیده، با شاگردش موافقت کرد، اما در ادامه گفت که همیشه امکان تغییر نیز وجود دارد. حتی یک نفر هم می‌تواند به‌تنهایی برای این تغییر اقدام کند، بدون تغییر هیچ اتفاقی در این دنیا نمی‌افتد و این فقط خود ما هستیم که می‌توانیم با تغییر افکارمان این کار را انجام دهیم.