مصاحبه بالینی روش معتبر تشخیص در روانپزشکی است. به دلیل تفاوتهای رشدی کودکان و نوجوانان با بزرگسالان، ارزیابی بالینی این گروه سنی با پیچیدگی ها و چالش های خاصی همراه است. این کتاب ضمن پرداختن به فنون برقراری رابطه درمانی و جلب مشارکت، اصول اساسی و مراحل مصاحبه تشخیصی، ارزیابی خانواده و چالش های پیش رو، فنون اختصاصی ارزیابی نوجوانان، کودکان خردسال و ... را نیز ارائه می کند و  یک نقشه راه شفاف برای ارزیابی جامع وضعیت روانی و فرمول بندی فراهم می نماید. 

با استفاده از مثالهای موردی، فنون مصاحبه طوری مطرح شده که انجام آن ها را در بالین آسان و امکان پذیر می سازد. افرادی که جدیداً وارد حوزه روانپزشکی کودک و نوجوان شده اند، می توانند تمامی فنون مصاحبه را در اینجا بیاموزند و بالینگران باتجربه نیز با خواندن این کتاب،  راه های جدیدی برای ارتقای مهارت های خود یاد می گیرند. 

متن ساده و در عین حال دقیق این کتاب با تمرکز بر نکته های بالینی، این کتاب را به راهنمایی جامع برای بالینگرانی که این گروه مهم از افراد جامعه را ارزیابی و درمان می کنند تبدیل کرده است.  

درباره‌ی نویسنده:

مؤلفین این کتاب دکتر کلادیو سپدا، استادیار بالینی گروه روانپزشکی مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو؛ و دکتر لوسیل گوتانکو، دستیار مدیر پزشکی خدمات بستری مرکز راهنمایی کودکان کلاریتی، سن آنتونیو، تگزاس، و استادیار بخش روانپزشکی کودک و نوجوان دانشگاه علوم بهداشت تگزاس در سن آنتونیو هستند. 

درباره‌ی مترجم:

این کتاب توسط گروه مترجمان (زهرا بزرگ زاده، زهرا خلیلی، فرشته رجایی رامشه، سمیرا رحیمیان، زهرا سعیدی پور) که همگی در زمان ترجمه کتاب، دانشجوی روانشناسی کودک و نوجوان بوده اند و زیر نظر اساتید دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، دکتر نسرین دودانگی و دکتر نسترن حبیبی، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ترجمه شده است.

گزیده‌ای از کتاب:

مصاحبه‌گر در شروع جلسۀ مشترک اسم کودک را از او می¬پرسد، طرز نوشتن اسمش را با او چک می‎کند، تاریخ روز را از او می‎پرسد و سپس از کودک می‎خواهد که نظرش را دربارۀ علت برگزار شدن این جلسه توضیح بدهد. مصاحبه‌گر با در نظر گرفتن میزان گشاده‎رویی و حالت دفاعی یا محتاطانۀ کودک، به سؤالاتش برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر از کودک ادامه می‎دهد و یا از پدر یا مادرش می‎خواهد که در ارائه داده‎ها به او کمک کنند. بررسی دقیق‌تر و کامل‌تر جزئیات و ویژگی‎های خاص مربوط به رفتارهای برون‎ریزی، از قبیل مصرف مواد مخدر، فعالیت جنسی و رفتار بزهکارانه، به مصاحبه‎های فردی تکمیلی موکول می‎شود. در این خصوص هر گونه انکار (دربارۀ مصرف مواد مخدر، رابطۀ جنسی و ...) در مصاحبۀ مشترک، باید در مصاحبه‎های فردی با کودک یا خانواده تأیید شود. این نکته دربارۀ عادات خانواده، سبک‎های انضباطی، زندگی زناشویی، تعارض‎های زناشویی و دیگر موضوعات خانوادگی نیز صادق است.