معرفی کتاب "همه راه‌ها به کودکی ختم می‌شود!"

کتاب "همه راه‌ها به کودکی ختم می‌شود!" سروده‌ی سوزان علیوان و ترجمه‌ی یدالله گودرزی (شهاب) است که به‌تازگی توسط نشر گویا منتشر شده است. این مجموعه شعر معاصر لبنانی با یادداشتی تحت عنوان «سوزان علیوان شاعری در جست‌وجوی شهرهای کودکی!» آغاز می‌شود و خواننده را به دنیایی آکنده از احساسات و بازتاب‌های کودکی فرا می‌خواند.

محتوای کتاب شامل مجموعه‌ای از شعرهای زیبای سوزان علیوان است که در آن عنوان‌های جذابی چون «در گلخانه‌ی پروانه‌ها»، «کمترین چیزی که نیازمندیم»، «کافه‌ی دولاپیکس»، «مسافرخانه‌ی دل‌های شکسته!» و «در گرفتنِ عکس شک نکنید!» به چشم می‌خورد. یدالله گودرزی (شهاب) در مقدمه‌ی خود اشاره می‌کند که آثار این شاعر، نگاهی زنانه و عمیق به جهان دارد و تلاش می‌کند ناگفته‌های درونی را به تصویر بکشد.

شعر، به عنوان زبانی جهانی، توانسته است در طول تاریخ در عرصه‌های مختلف زندگی بشر، از ادب و هنر تا سیاست و اجتماع، حضوری پررنگ داشته باشد. وجود شعر در فرهنگ‌ها و معاشرت‌های اجتماعی، آن را به زبان گویای انسان‌ها تبدیل کرده است، زبانی که نه‌تنها احساسی را منتقل می‌کند، بلکه می‌تواند محرکی برای تغییرات اجتماعی نیز باشد. این مجموعه به‌خوبی بازتاب‌دهنده‌ی این حقیقت است که شعر با داستان کودکی، نه تنها زیباست بلکه حامل پیامی عمیق و قابل تأمل نیز می‌باشد.

کتاب "همه راه‌ها به کودکی ختم می‌شود!" تجربه‌ای نو و زنده از شعر لبنان را برای خوانندگانش به ارمغان می‌آورد و دنیای لطیف و آسیب‌پذیر کودکی را با روایتی دلنشین و تأثیرگذار به تصویر می‌کشد. 

درباره‌ی نویسنده: 

سوزان علیوان: شاعری با روحی چند فرهنگی

سوزان علیوان، شاعر و نقاش لبنانی، در سال ۱۹۷۴ در بیروت و از پدری لبنانی و مادری عراقی به دنیا آمد. او که هم‌اکنون در پاریس سکونت دارد، در سال ۱۹۹۷ تحصیلات خود را در دانشکدهٔ روزنامه‌نگاری و ارتباطات جمعی دانشگاه آمریکایی قاهره به پایان رساند.

زندگی او تحت تأثیر جنگ در زادگاهش به طور قابل توجهی قرار گرفت و این امر او را وادار کرد تا دوران کودکی و جوانی خود را در مکان‌هایی چون اندلس و قاهره بگذراند. سوزان علیوان در آثار خود، از جمله «همه راه‌ها به کودکی ختم می‌شود!»، «پرندهٔ کافه‌نشین»، «مخفیگاهِ فرشته» و «خورشید گذرا»، فضایی انسانی و سرشار از احساس را به تصویر می‌کشد.

شناخت عمیق او از نقاشی، بر شعرهایش تأثیر گذاشته و باعث شده است که تصویرهای پرشمار شعری در آثارش موج بزند. نثر علوان ترکیبی از احساسات و تصاویری زنده است که خواننده را به دنیای درونی او دعوت می‌کند.

سوزان علیوان نه تنها شاعری مطرح بلکه یک هنرمند تجسمی نیز به شمار می‌آید که توانسته است در دو حوزه هنری خود را به خوبی معرفی کند. آثار او در هم‌نوازی با احساسات انسانی، ثمره‌ای از تجارب متعدد و فرهنگی او هستند که نمایانگر قدرت کلام و تصویر در ایجاد پیوندی عمیق میان انسان‌هاست.

گزیده‌ای از کتاب: 

"ایستگاه نیمه شب"

آنگونه که چهره‌ای در مِه می‌خندد

ثبت می‌کند خود را

درسکوتِ ساعت‌ها

ایستگاهی که منتظرِ هیچکس نیست

اما پُر از رهگذر است

رکودی به ژرفای کیهان

ابرهایی که سایه‌هایشان روی سرهاست

زمان انگار چون مرگ باز ایستاده

در نیمروز

این همه صندلی برای کیست؟

آیا باد با بال‌های غریب

کنارِ چمدان‌های ایستگاه نشسته است؟

انگار نیمه شب‌ها کلید رؤیا را گم کرده است

با اشکی روی چهرهٔ خداحافظی

آیا اینجا استعاره‌ای است

از حرف‌های بی‌پایانِ زیرِ باران؟!

عشق اول اسب‌های آواره را دنبال می‌کند

من از لحظه و اعلان‌ها

و صمیمیتِ نیستی عکس می‌گیرم

و نامِ فراموش از وزشِ نسیم را

زمزمه می‌کنم

و مانند پادشاهان قرون وسطایی

پیاده‌روی کوتاه را قدم می‌زنم.

بیهوده روحم را

برای قصه‌های راه گشودم!