کتاب مهارت‌های ارتباطی، در سال 2022 به چاپ ششم رسید و علاقه‎مندان به توسعه‎ی فردی نزدیک به سه میلیون نسخه از آن را خریداری کرده‎اند. این کتابِ پرطرفدار، در مورد موفقیت در کار و زندگی، با بالا بردن مهارت‎های ارتباطی صحبت می‎کند. نویسنده در این کتاب نکات کلیدی و روش‎های اثبات شده برای برقراری ارتباطِ آسان‎تر، ارائه‎ی اطلاعاتِ شفاف‎تر و شنودِ مؤثر را توضیح می‌دهد و برای حل مشکلات ارتباطی و نیز ایجاد و بهبود مهارت‌های ارتباطی و مناسب‌، راهکارهای عملی بسیاری پیشنهاد می‌دهد که به‎کارگیری آ‎‎‎نها، در موقعیت‎های مختلف بسیار کارساز خواهد بود: چه زمانی که افراد به یک مصاحبه‎ی استخدامی در شرکتی دعوت می‌شوند، چه زمانی که قصد دارند وارد اتاق مدیر شوند و از او تقاضای ترفیع کنند. این کتاب به این نتیجه می‌رسد که مهارت‎های ارتباطی تصویری حرفه‎ای از شما در ذهن همکاران، مشتریان، شاگردان و نزدیکان شکل می‎دهد که در موفقیت‎های بزرگ و مستمر تأثیری چشمگیر خواهد داشت. 

درباره‌ی نویسنده: 

آلن بارکر نویسنده‌ی بیش از بیست عنوان کتاب با موضوعات توسعه‌ی فردی و مدیریتی، مدیرعامل یک شرکت مشاوره‌ی آموزش خلاقیت و ارتباطات در کار  در انگلیس است. علاوه بر این او عضو انجمن گفتار نویسان (نویسندگان سخنرانی‌ها) در بریتانیاست و به گفته‌ی خود بسیار علاقه‌مند است که به افراد کمک کند در هر موقعیتی که هستند بهترین خودشان را ارائه‌ دهند. ‌از دیگر کتاب‌های اون می‌توان به
چطور جلسات را مدیریت کنیم (2011)، و حل هر مسأله (2012)، اشاره کرد.

درباره‌ی مترجم:

سمیه اصغری ساراجوق، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، رشته‌ی مدیریت دانشگاه تهران و دانش‌آموخته‌ی مترجمی زبان فرانسه دانشگاه علامه‌ طباطبایی تهران است. ترجمه‌ی کتاب مهارت‌های ارتباطی، پنجمین ترجمه‌ی منتشر شده از ایشان است. قلم روان، نشانه‌گذاری‌ و تعهد به سبک و مفهوم اصلی، از ویژگی‌های شیوه‌ی منحصر به فرد برگردانِ این مترجم است. او در مقدمه‌ی این ترجمه از چگونگیِ تأثیر توانایی برقراری ارتباط، بر کار و زندگی صحبت می‌کند و امیدوار است خوانندگان با مطالعه‌ی این کتاب زندگی با کیفیت‌تری را تجربه کنند.  

گزیده‌ای از کتاب:  

ما تصور می‎کنیم به حرف‌های دیگران گوش می‎دهیم اما این‌طور نیست. ما در گفتگو ادامه‎ی جمله‎ی یکدیگر را کامل می‎کنیم، حرف هم را قطع می‎کنیم، حین صحبت دیگری آه می‎کشیم، بین صحبت‎های دیگری شروع به حرف زدن در مورد خودمان می‎کنیم، به ساعت نگاه می‎کنیم، اخم می‎کنیم، با انگشت روی میز می‎زنیم، به روزنامه دم دست‎مان نگاهی می‎اندازیم یا بلند می‎شویم و راه می‎رویم. و بعد نصیحت می‎کنیم؛ نصیحت پشت نصیحت.

گوش دادن واقعی این است که افکار خود را متوقف کنیم و اجازه دهیم افکار فردی که صحبت می‎کند وارد ذهن ما شود. 

توجه کردن به گوینده به او کمک می‎کند افکارش را منسجم و آن‎ها را ابراز کند. اگر توجه کافی باشد گوینده بهتر صحبت می‎کند. و برعکس اگر توجه کافی نباشد دچار تردید و اشتباه لفظی می‎شود. کم‎توجهی باعث گیجی می‎شود، و توجه دقیق باعث عمل‎کرد هوشمندانه‎تر.

پس عجله نکنید، ضرب‎آهنگ خود را با دیگری هماهنگ کنید. بیشتر از آنچه قصدش را دارید صبر کنید و زمانی که دیدید گوینده فکر دیگری به ذهنش نمی‎رسد از او بپرسید: «دیگه چه فکری در این مورد می‎کنی؟ به چه چیز دیگه‎ای می‎تونی فکر کنی؟ دیگه چی به ذهنت می‎رسه؟» دعوت‎های این‎چنینی به فکر کردن، خسته‎ترین مغزها را سر حال می‎آورد. 

قطع کردن صحبت دیگری هم واضح‎ترین نشانه‎ی بی‎توجهی است. گاهی نمی‎توان مقاومت کرد انگار وسوسه‎ای درون ما، وادارمان می‎کند وقتی دیگری بین صحبت‎هایش مکث می‎کند ما شروع کنیم به صحبت کردن. طوری که انگار از سکوت می‎ترسیم.

اگر فرض‎تان این است که می‎دانید فردی که صحبت می‎کند چه می‎خواهد بگوید، به احتمال زیاد در اشتباهید. و اگر اجازه دهید حرفش را تمام کند، با مطالب جالب‎تر، جذاب‎تر و شخصی‎تر روبه‎رو خواهید شد.