کتاب مصنوع(مقالاتی در فلسفه تکنولوژی) به قلم امی توماسن، کارل میچم، پیتر وربیک، مارتن فرانسن، پیتر ورماس، پیتر کروس، اریک ون در ولویتن و با ترجمه دکتر احمد رحمانیان (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) نگاشته شده است. در معرفی کتاب نیز می‌خوانیم:
بسیاری از متافیزیکدان‌های معاصر، براساس مبناهای متفاوت، در انکار وجود مصنوعات استدلال کرده‌اند. این استدلال‌ها اغلب بر ادعاهایی استوار شده است که تایید وجود مصنوعات بعضی اصول متافیزیکی قابل قبول و عام، مثل اصل  هم‌مکانی، را نقض خواهد کرد: این اصل که هیچ دوشیئی نمی‌توانند در زمان واحد در مکان واحدی قرار داشته باشند، یا همه اجزاء آن دو نمی‌توانند مشترک باشند، گاهی به عنوان مبنایی برای انکار وجود مصنوعات در نظر گرفته می‌شود، زیرا یک مصنوع و مجموعه اجزاء مادی سازنده‌اش ظاهرا مکان واحدی را در یک زمان واحد اشغال می‌کنند، و نیز از اجزاء کاملا مشترکی ساخته شده‌اند.
برشی از کتاب
مصنوعات تکنولوژیکی نمودهای آشکار تکنولوژی هستند. جهان ما پر شده از اشیائی مادی توسط مهندسان برای کاربردهای عملی ساخته شده‌اند و تکنولوژی از طریق این اشیاء بر جامعه و زندگی روزمره ما اثر می‌گذارد. توصیف‌های فلسفی از مصنوعات تکنولوژیکی چندان واضح نیستند. کارل میچم ۱۹۹۴ اشیاء تکنولوژیکی را به عنوان زمینه یا حوزه مجرایی برای تحلیل فلسفی، در کنار نمودهای تکنولوژی به صورت فعالیت، معرفت، و خواست مشخص کرد. با این حال، تحلیل مصنوعات تکنولوژیکی بلافاصله پای دیگری زمینه‌های موردنظر میچم را به میان خواهد کشید، چرا که مصنوعات ساخته و به کار برده می‌شوند و این ساخته ‌شدن و به کار رفتن فعالیت است، و این که تمایز مصنوعات تکنولوژیکی از محصولات دستی و آثار هنری به انواع معرفت و اهداف بستگی دارد که در این فعالیت‌ها دخیل هستند. هم‌چنین، این شهود متعارف که مصنوعات تکنولوژکی اشیاء ساخته‌شده توسط عوامل انسانی‌اند، اغلب در فلسفه به تعاریف آنها به عنوان اشیائی که از روی قصد یا با قصد حداقل گزینش شده تا به کار برده شوند، تحویل می‌شود، که این خود مسائلی را در مورد تولید آنها از اشیاء طبیعی پیش می‌‌آورد. ما با بحث درباره این تعاریف آغاز می‌کنیم و سپس دامنه بحث را به تحلیل‌های فلسفی دیگری که از مصنوعات تکنولوژیکی و نقش‌های اجتماعی و فرهنگی‌شان صورت گرفته است بسط می‌دهیم.