کتاب چگونه مینویسم:۹ روش از ۹ نمایشنامهنویس معاصر به قلم کاظم رهبر نگاشته شده است. در معرفی کتاب نیز آمده: نمایشنامه چه ویژگیهایی دارد؟ نویسندگان جوان و علاقهمندان چگونه نمایشنامهنویسی را آغاز کنند؟ به جز کتابهای آموزشی، یکی از منابع با ارزش و یاریکننده، تجربیات نمایشنامهنویسانی است که سالها در این حوزه کار کردهاند. در این کتاب ۹ نمایشنامهنویس با تجربه و نامی در مورد نمایش نامهنویسی، طراحی و ساختار آن سخن میگویند: دکتر علی رفیعی پری صابری، اسماعیل خلج، حمد چرمشیر، بهروز غریبپور، تری هاجز، ربکا لنکویچ و ...
در نمایشنامه، اصل بر دیالوگ است. در کنارآن فرعی نیز به نام دستور صحنه وجود دارد. نمایشنامه اساس کاری است که نویسنده در خلوت و در نهایت فردیت خو با تکیه بر تخیلات، فانتزی ها و خلاقیتها روی کاغذ میآورد.
برشی از کتاب
دیالوگ در اعصار مختلف تئاتر به دلیل پیشرفتهایی که تدریجا در سایر شئون و امور اجتماعی پدید آمدند، تحولات بسیار مهمی کرده است. دیالوگ کاربرد های بسایر متعدد داشته است. در شرایطی برای سرگرمی بوده و در شرایطی به پیچیدگیهای روح و روان بشر پرداخته است. در طول تاریخ نمایش نامهنویسی برای دیالوگ نمیتوان فقط یک تعریف قائل شد. ولی آنچه که مسلم است، هنگامی که به اعصار طلایی تئاتر مراجعه میکنیم، متوجه میشویم که نمایشنامهنویسان احتمالا کارگردان و بازیگر آثار خود بودهاند. این امر در مورد تراژدیهای یونان باستان، تئاترعصر الیزابت، یعنی زمان شکسپیر و مارلو د رانگلستان و مولیر و راسین در فرانس صدق میکند.
0 نظر