کتاب تئوری بنیادی موسیقی به قلم پرویز منصوری نگاشته شده است. در معرفی کتاب نیز آمده:
کتاب حاضر، که در واقع ابزاری است برای آموزش مبانی تئوری بنیادی موسیقی، با توجه به آنچه دربارهی اهمیت تئوری گفته شد نوشته شده است، و به این امید که هنرجویان و دوستداران موسیقی را با مبانی دانش امروزی موسیقی آشنا کند و در نهایت سهمی در اعتلای موسیقی داشته باشد.
بنای نگارش این کتاب بر این پایه نهاده شده است که همه، از استاد موسیقی گرفته تا خوانندهای که کمترین دانشی از موسیقی ندارد، بتوانند از آن بهرهمند شوند، ولی البته شرط خوانندهی ناآشنا این است که گذشته از هوش متوسط علاقهی موشکافانهای هم به فراگرفتن پیچیدگیهای تئوری موسیقی همراه با پشتکار فراوان داشته باشد. از سوی دیگر، نویسنده خوانندهای را هم در نظر داشته است که فراگیری موسیقی را تا مراحل عالیتر، و حتی مرحلهی استادی، پیموده ولی درمیان راه گسستگیهایی برایش پیش آمده و درک برخی نکتهها پیونددادن برخی مطالب را کم یا بیش مهمل گذاشته و به دست فراموشی سپرده است.از این گذشته، نویسنده کوشیده است تا آنجا که میسر است خوانندهی این کتاب را از مراجعه به استاد بینیاز سازد.
برشی از کتاب
درباره خط موسیقی
هنر موسیقی، دارای این خصیصه است که به یاری خطی ویژه به نام «خط موسیقی» میتوان آن را ثبت کرد. این خط، کموبیش مانند هر خط دیگر، از نشانههای قراردادی استفاده کرده و همانند آنها همواره رو به تکامل رفته است. ازاینرو علاقهمندان به فراگیری ناگزیرند این نشانهها را بشناسند، تا با ممارست بسیار رفتهرفته به «خواندن» این خط آگاهی و تسلط یابند. خط موسیقی، برخلاف خطهای گوناگون زبانهای مختلف دنیا، خوشبختانه خطی بینالمللی است. بنابراین هرگاه مثلاْموسیقی ایرانی یا ژاپنی با این خط نوشته شود، موسیقیدانان ایران، ژاپن، و همه جای دیگر میتوانند آن را بخوانند.
نام نتها
برای همهی صداهای موسیقایی، از بمترین تا زیرترین آنها، فقط هفتنام وجود دارد. این نامهای هفتگانه در برخی کشورهای غربی با کلماتتکهجایی، و در برخی به صورت الفبایی، به شرح زیر تلفظ میشوند.
0 نظر