در معرفی کتاب آمده:
متیوس در این کتاب، توجه خود را صرفا به زبانشناسی ساختگرا معطوف کرده است. پیدایش این نگرش در زبانشناسی به آرا و نظریان فردینان دو سوسور باز میگردد، هرچندکه خود او هرگز از اصطلاح ساختگرایی استفاده نکرد. تمامی آنچه در سوسور در مورد شیوه ی مطالعه ساخت زبان مطرح کرده، در کتاب تحت عنوان دورهی زبانشناسی عمومی به همت همکاران و شاگردان وی گردآوری شده است و از آن جا که از زمان انتشار آرای او تاکنون ، تمامی نگرشها ومکاتب مختلف زبان شناسی به نوعی بر مبنای این نظریات بنیادین پدید آمدهاند، نمیتوان آنها را نادیده گرفت.
برشی از کتاب:
از سال های دهه ی ۱۹۴۰ به بعد، زبانشناسی ساخت گرا روز به روز بیش تر از زبانشناسان دیگر متمایز شدند. مکاتب ساختگرایی در تمامی کشورها گسترش نیافته بودند و حتی در کشورهای چون ایتالیا و آلمان به هیچوجه۷ حضور چنین مکتبی به چشم نمیخورد. اما در ایالات متحده آمریکا هر روز بر شمار زبان شناسان ساختگرا افزوده میشد و چنین زبانشناسایی «توصیف گرا» نامیده می شدند. اصطلاح توصیفی بازتابهای متعددی داشت و به راحتی مورد سوءتعبیر قرار میگرفت، ولی برای آمریکاییها همان مفهوم همزمانی سوسور را تداعی می کرد. به هنگام صحبت از مقدمات زبانشناسی، زبانشناسی توصیفی یا هم زمانی عبارت بود از مطالعهی چگونگی عملکرد یک زبان در زمانی مشخص و بدون در نظر گرفتن گذشته یا آینده آن.
برای سفارش آنلاین این کتاب، اینجا کلیک کنید.